می روی...

تو همیشه می دانستی که من 

دوست داشتم دختری داشته باشم

با تو ...

اسمش را، ری را می گذاشتیم 

تو موهای او و من موهای تو را شانه می زدم

قصه های شبانه اش

داستان عشق من به تو بود

عشق را از نگاه ِ من و

زندگی را از اراده تو می آموخت

چه تصاویر زیبایی که نشد ...

زود بود برای رفتنت

دوباره اراده آهنین ات، همه وقف رفتن شد

دوباره کتمانِ تلاش و دوستت دارم های من ...

دیر بود برای نماندنت 

در جدال عشق و اراده

همیشه عشق مغلوب است

دوباره این تویی که می روی

و این منم که می مانم با اندوهی که تمام نمی شود...